Gure eskari eta nahiei erantzunez, urtero legez bisitalditxoa
egiteko prestatzen ari delarik, gure Olentzero zaharrak gutuntxo
hau bidali digu.Triste eta kezkati ageri zaigu bertan.
Oso
arduratuta naukazue.Urtetik urtera menditik jaisteko orduan arazo gehiago
ditut zuengana iristeko,paisaia, inguruak, ia bazter guztiak aldatuta,
txikituta,zementoz josita ikusten ditut, obra erraldoiak han eta hemen,gure
lurralde guztia itxuraldatzen ari zarete, eta beheko parajeetan ase
ezinik mendiei etengabe aginka ari zaizkie...gero eta leku gutxiago
gelditzen zaigu nire lagunei eta neri mendian baketan bizitzeko,...
baina txarrena da ez dakidala noraino iritsi nahi duzuen lur-aseezin
honekin!!
Gaur
Arrasaten bilduko zaretela eta, hemengo inguruei begira gelditu naiz
eta tristura sakon bat barneratu zait.Aberastasunaren altxorra omen
dena, ez ote duzue porlan eta altzairuzko "eskalestria" bihurtuko? Errepide
azkarrak, azpiegitura erraldoiak, lurra zoru bihurtze oro... hobeto
bizitzeko, bazter guztietara zuek eta edozein jenero mota azkarrago
iristeko direla diozue, eta bizkorrago ibiltzen ikusten zaituztet, (
ez naute alperrik autopista peajeetan jartzen), gero eta presa gehiagorekin,
baina nora iristeko? Urtetik urtera bizitzaren eguneroko alderdi xamurrenez
gozatzeko lotuago, estuago, itoago ikusten zaituztet,auskalo non eta
nola batutako jan-edanetaz ornitzen, geure nortasuna eta aukerak bazter
batera uzten...Gero eta urrutiago dauden banaka batzuen aberastasunak
gehienon pobrezia baino ez bait dakar.
Ez
dut gutuntxo hau sermoi bihurtu nahi, baina benetan ere Abiadura Handiko
munstro honen mehatxuak (nik ezin dut trena deitu eta) beldurtuta gauzka.
Hemen mendian basoko animalia guztiak izututa daude , landaredia triste,
ximel-ximel eta gizakiok lur jota (lur-sailak banatuta, bizilekuak urratuta,
ondasun patrimoniala lurperatuta,mendiak moztuta,lur eta urak betirako
galduta,zarata beldurgarria...hau aurrera eramanez gero beste norabait
aldegin beharrean aurkituko omen dira.Eta bertako biztanleak zer?Bizi
baldintzak urratuta eta zeharo inkomunikatuta. Eta gure Euskal Herri
honetan bertan, izugarrikeria hau bultzatzen ari direnen arrazoiak ulertzen
saiatu naizen arren, orain arte ez dut ezer arrazoizkorik entzun.Hiriburuen
arteko bidaietan minutu batzuk irabaztearren halako neurri gabeko kalteak
onartu?Kapitaletan lehendik dagoen aglomerazio eta zentralizazioa areagotu
eta bitarteko gune guztiak txikitu, desertu bihurtu?Hori al da lurraldea
egituratzea?Eta dirurik gabe eta gizartearen zati handi baten ezezkoarekin
ere,zergatik denen gainetik aurrera jotzeko enpeñu hori?Benetan, ez
dut ezer ulertzen.
Nik, nire ezjakintasunean,beste garraio eredu bat, beste lurralde antolakuntza
eta azken batean beste gizarte-eredu jatorrago bat dut maite,guztion
beharrak aintzat hartuaz osatuko duguna eta aurten, nere oparietan mezu
hori zabaltzen saiatuko naiz.Bestela, ikusten nago, martxa honetan jarraituta,
urte gutxi barru menditik jaistea tristeegia izango dela neretzat. Zuek
berriz, segi borrokan, arrazoiak eta indarrak batuz. Xaguak ere irabazi
bait zion lehoiari, bere buruargitasuna erabiliz.Nik, oparitzat, horretarako
indarra eta kemena utziko dizuet.
ZUEN OLENTZERO
[itzuli]
