BIDAIARI
ONARI
Mundua
nahitaez dabilkien geroz eta gehiago lehiatu beharrak gure herriaren
ekonomiari gorabehera haundiak ekarri dizkio, guztion zorionerako
aurki gure artean tren berri bat izango dugu, gorabehera horiek neurri
batean erremediatuko dituena, eta halarik ere haren aurrean zenbait
"herritarrek" beren mesfidantza eta beren gaitziritzia azaldu dutenez,
on izango da tren berri horrek berekin dakarzkien alde on bat eta
beste gogoratzea.
Alde batetik, esaten digute herritar mesfidati horiek: "Baina, tren
hori nork erabiltzeko da? Hori ez da jende soilak erabiltzekoa, ezpada
zenbait enpresariok eta zenbait haundikimendik". Eta nik esaten: Baietz
eta hala izango dela dirudiela, ordea ez dugu pentsatu behar, hori
horregatik ez-on eta horregatik guztion probetxurako ez dela, zeren,
azken batean enpresario horiek eta lehengizon horiek, beren kartera
beltzekin batetik bestera dabiltzala, zertan dabiltza bada, ez bada
denon on-beharrean, aurki lana sortzen, eta behintzat gure ekonomiari
eragiten?
Eta, horiek beren destinora bost minutu lehenago iristea (nola esaten
baita, izango dela denboraren aldea gutxi gorabehera Donostiatik Bilbora,
baina Madrilera edo Parisera joan ezkero aldea, tren horretan edo
abioi batean joanda, bariable guztiak kontuan izanda, hamabost minutukoa
ere! izan omen daiteke), bada, bost minutu edo direnak direlako horiek,
guretzat ez du ematen ezer, baina enpresario eta jende garrantzitsu
horrentzat oso inportanteak izan daitezke, guk beti konprenitzen ez
duguna, agian minutu gutxi horien gorabeheran egon daiteke konparazio
kontratu baten sinatzea edo ez, zeren esan bezala mundua lehia haundi
batean sartua baitago eta gure enpresak ez dira atzean gelditu behar.
Baina tren hori ez omen da pertsonentzat bakarrik izango, herritik
herrira merkantziak ere ibiliko dira. Hori ere kritikatzen dute gure
herrikide mesfidatiek: Ez omen da behar. Inor, nik galdetzen, herritar
horietarik, jarri ote da pentsatzen inoiz, tren batek zenbat merkantzia
garraia dezakeen? Balbulak, turbinak, polipastoak, galipotak... Ez
naiz luzatuko, baina argi eta garbi esan beharra dago sektore guzti-guztiak
benefiziatuko liratekeela tren arin horrekin.
Pentsatu industriak nola funtzionatzen duen gaur egun. Har dezagun
zumo pote bat adibidez. Laranjak Marokon bildu, handik esprimitzeko
Bartzelonara eraman, Guadalajaran egindako poteetan enbasatu, Eslovakian
brikolaturiko tapekin itxi eta azkenean Usurbilen ebakitako etiketak
erantsi, miresgarria da eta dena zeini esker? Garraioari esker! Eta
noski, produktu horietako bakoitza zenbat eta arinago iritsi, orduan
eta arinago diru bihurtuko da, eta dirua ibiliko da eskutik eskura,
hori baita denok behar duguna.
Eta, batek esan lezake: Ai, baina tren hori kamioien kaltean izango
da, errepideetan kamioi gutxiago ibiliko da. Ez dugu hori pentsatu
behar eta alde horretatik kamioneroek lasai egotea dute: lehiak lehia
baitakar, eta gainera, bazter denetan ari diren errepide berriak,
ez dira nik uste patinetean ibiltzekoak izango!
Eta, tren geltokien inguruan, duda gabe industriagune berriak altxatuko
dira, duda gabe haien babesean parke komertzial berriak eraikiko dira,
haurrak gogoan ditugula jolas parkeak ere, eta pentsatzekoa da edo
nik hala nahi nuke behintzat, kultur parkeak ere bai, zeinetan, idea
bat da, museoak ireki ahalko diren, tokian tokiko objeto eta foto
zaharrekin, denok jakiteko jendea lehenago nola bizi zen... Horiek
ere ikusi behar dira, ez da alegia trena bera onura bakarra.
Egia
da, eta esan beharrekoa, neri behintzat inork ez baitit alde hitz
egiteko pagatzen, trenak bere bidean kalte batzuk egingo dituela,
baina horien aldean, hain dira nabariak alde onak! Pentsa dezagun
obrak berak zenbat laguni lana emango dion. Pentsa dezagun zenbat
tona hormigoi, zenbat tona harri, asfalto, burdin beharko diren trenbidea
egiteko (gero bagoiez hitz egin gabe, horiek ere eta daukagun abantailari
eutsi ezkero suerte pixka batekin gure probintzian geldituko dira).
Etekinak haundiak eta askorentzat izango dira, eta gero herritar triste
horiek kontuan hartzen ez dutena baina zorionez gure jende abantzatuak
bai: halabeharreko estropozu eta hondamendiak ez daitezen hainbestekoak
izan, duda gabe gure artean klase guzietako teknikoak eta lepazuriak
ibiliko dira: basoetako espezialistak, kutsaduraren injenieruak, erakunde
ez gubernamentaletakoak, biologoak, zoologoak, psikologoak etc. etc.
Beti ere gure enpresen onerako eta esan beharrik ez dago gure banketxeen
onerako ere bai, gu guztion mesederako esatea bezalaxe baita.
Gero hurruna paisajearen objezioa dator, baina hori ez da benetan
arrazoi serio bat, eta nirekin bat etorriko lirateke ehunetik larogeita
hamarrak bai, zeren eta, duda gabe tren horrekin Kaliforniaren antz
haundixeagoa hartuko dugu, eta jakina da (inkestek behin eta berriz
erakusten dutenez) "Kalifornian bezala" bizitzea dela poblazioaren
gehiengoaren ametsa.
Tren
honek badu beste abantaila bat inori aipatzen entzun ez diodana. Ez
omen da paso-nibelik izango, zeinarekin bistan da trenak ez duen gehiago
eskola-umez beteriko autobusik edo bastoidun jubilaturik bere aurretik
eramango, bestalde eta sentido berean istripua izan ezkero probabilidade
haundiak omen dira bidaiari guzti-guztiak hiltzeko, eta bai hura,
eta bai hau, gure sistemarentzat, esan beharra dago, on-onak izango
dira, zeren eta hartara seguridade sozialaren gastuak oso laburtuko
baitira.
Ez
dago ukatzerik: baserritar batzuek euren etxeak galduko dituzte. Hori
nik ez dut ondo ikusten, azken batean gure tradizioa puskatzea baita.
Hala ere, inork ezin esango dit, hori kalte "gutxieneko" bat ez dela,
eta gainera ni seguru nago tren horrek bere bazterrak zainduko dituen
jendea beharko duela, eta nonbait aditu dut han eta hemen golf zelai
batzuk egiteko asmoa ere badela... definitiban, batean edo bestean
gure baserritarrek ez dute lanaren faltarik izango, alferren fama
haundirik ere ez daukate-ta. Eta, hori bai, denbora libre gehiago
izan eta egingo nuke dirua ere gehiago ibiliko dutela, dudarik gabe
lagunduko diena gizartean hobeto integratzen.
Azken objezio bat aditu izan diet gure herritar motz eta tematiei:
"Tren horrek independentzia galaraziko digu". Nik horri bai ez diodala
inondik inora fundamenturik ikusten. Zeren, zein da tren horren helburua?
Europarekin eta munduarekin hobeto komunikatzea eta haien maila berberean
egotea, ezta? Eta nik behintzat horrela ulertzen dut independentzia,
edo zer nahi dugu: bazter-bazterrean eta ezer ez dugula egon eta independenteak
izan? Nik hortan krixtoren kontradizioa ikusten dut.
Ahaleginak
egin beharko ditugula, Nafarroarekin hobeto komunikatuta egoteko,
oraingo Y-a eta gero, H-a izan dadin? Horixe egin beharko ditugula,
eta bai gogotik ere egingo ditugu.
Ez nuke bukatu nahi progreso guztietatik nahitaez aparte gelditzen
diren pobre batzuekin gogoratu gabe. Denok edo trena erabiltzen dugunok
behintzat badakigu, badela jende bat, zoritxarrez ezerezean bizi eta,
trenerako ere sosik ez daukana. Haiek makina bat aldiz ikusita gaude
Martutenen ego igual eta igual Hernanin jaitsi behar direla. Tren
arin honetan ez da ba halakorik izango: bertan "kolatu" ezkero, pika-pikak
beste non jaitsiarazterik ez eta, Madrileraino izango dute pagatu
gabe joatea, bidean noski nahikoa denbora izango dute bidaiari onak
komentzitzeko beren paperezko painueloak erosi ditzaten, eta gainera
behin iritsita Madrilen ostatua segurtatuta izango dute.
Paxa
Bakun (Ostiela-tik hartua)
[itzuli]